Στο “ό,τι αγαπώ” η αντίληψη, η αισθητική εξερεύνηση και όλες οι δημιουργικές δραστηριότητες ενός παιδιού συνδέονται στενά με την ‘κατανόηση του κόσμου’. 

Τα παιδιά, προσπαθώντας να ανακαλύψουν και να καταλάβουν τον κόσμο, ακολουθούν τους δικούς τους δρόμους και χρησιμοποιούν μεγάλη ποικιλία μεθόδων. Στο “ό,τι αγαπώ” με το σχέδιο, τη ζωγραφική, τη δημιουργία κολάζ, τον πειραματισμό με τον πηλό ή το σύρμα, με το νερό και το χαρτί, τα παιδιά έρχονται σε στενή επαφή με το περιβάλλον τους, επεξεργάζονται τις εμπειρίες τους και προσδίδουν νέα, απολύτως δική τους έκφραση, στις εντυπώσεις τους.

Τα παιδιά, π.χ. ζωγραφίζοντας, δίνουν μορφή σε ό,τι έχουν αντιληφθεί και κατανοήσει. Θεωρούμε το σχέδιο ως ένα μέσο σκέψης. Με άλλα λόγια: Με τις ζωγραφιές φροντίζουμε ώστε τα παιδιά μας και να αναπαριστούν αλλά και να ερμηνεύουν και να κατανοούν, πράγματα, καταστάσεις και δράσεις.

Οι δημιουργικές δραστηριότητες των παιδιών, επομένως, συνδυάζουν την ανακάλυψη και το συναίσθημα: τα παιδιά βρίσκουν τον τρόπο για να καταλάβουν κάτι και, ταυτόχρονα, εκπλήσσονται και νιώθουν χαρά με την ανακάλυψη καινούριων πραγμάτων. Ένα από τα σημαντικά έργα των παιδαγωγών του “ό,τι αγαπώ” είναι να συντηρούν και να ενισχύουν την περιέργεια και τη χαρά της ανακάλυψης που νιώθουν τα παιδιά, συνδυάζοντάς τα με νέες δυνατότητες έκφρασης και συναίσθησης. Επίσης οι καλλιτεχνικές μας δραστηριότητες βοηθούν τα παιδιά να κατανοήσουν καλύτερα τα διάφορα συστήματα συμβόλων και την γραφή.

Οι ευκαιρίες για καλλιτεχνική δημιουργικότητα γίνονται στο πλαίσιο σχεδίων εργασίας: εκτός από τα υλικά που είναι μονίμως διαθέσιμα στα παιδιά για να τα χρησιμοποιήσουν στον ελεύθερο τους χρόνο,  υπάρχουν οργανωμένες δραστηριότητες που διαρκούν περισσότερο χρόνο και ενσωματώνουν κι άλλες καλλιτεχνικές δραστηριότητες.

Τα μικρά παιδιά μέχρι τριών ετών αποκτούν την πρώτη βασική τους γνώση για τα υλικά και τις τεχνικές μέσα από καλλιτεχνικές δραστηριότητες, ενώ οι δυνατότητες που προσφέρονται στα μεγαλύτερα παιδιά σχεδιάζονται με τρόπο που να γίνονται όλο και πιο σύνθετες.

Ακόμα και τα πολύ μικρά παιδιά ενδιαφέρονται για τα έργα τέχνης και εντυπωσιάζονται από την αισθητική και την πολυπλοκότητά τους.

Προσφέροντάς τους μόνο περιορισμένες, και συχνά στερεότυπες –υποτίθεται φιλικές προς τα παιδιά– μορφές τέχνης, υποτιμούμε την αντιληπτική τους ικανότητα. Τα παιδιά παίρνουν ερεθίσματα για να εκφραστούν, όταν βλέπουν πολλά και διαφορετικά έργα. Εικόνες από πίνακες και γλυπτά, αρχιτεκτονικά έργα και σχέδια από διάφορες καλλιτεχνικές περιόδους πρέπει να είναι στη διάθεση των παιδιών, σε όλους τους παιδικούς σταθμούς.

Τα παιδιά δίνουν μορφή στη φαντασία τους μέσω της καλλιτεχνικής δραστηριότητας. Ο συμβιβασμός ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη φαντασία συναντώνται μέσω της τέχνης με ένα μοναδικό τρόπο. Η ύπαρξη ισορροπίας μεταξύ του δυνατού και του αδύνατου, της πραγματικότητας και της μυθοπλασίας, δίνει στα παιδιά την ενέργεια που είναι απαραίτητη για να σχεδιάσουν τον κόσμο τους. Γι’ αυτό τα παιδιά χρειάζονται πολλά υλικά, πολλές ευκαιρίες για πειραματισμούς και πολύ ελεύθερο χρόνο για να τα αξιοποιήσουν όπως εκείνα θέλουν. Το παρόν είναι σημαντικό· κανένα παιδί δεν πρέπει να εξαντλεί τη δημιουργικότητα τού «εδώ και τώρα» για να μάθει για «αργότερα».

«Τίποτε δεν υπάρχει στο μυαλό που να μην υπήρξε κάποτε στις αισθήσεις».